या
नभांनो, या तुम्ही
कडाडणारी
विदुल्लता घेउनी
अन्
बरसु द्या आज पर्जन्यधारा
ओला
होऊ दे कोरडा आसमंत सारा.
हॆ
नभा, न ठेउनी भान.
गडगडत ये तुला विजेची आण
आज-
आज बरसू दे तुझ्या सरी
बेभान,
बेधुंद कोसळत ये तुझ्या घरी
काळ्याकभिन्न
बादलांनो
वसुंधरेच्या
पिल्लांनो
पंख
झाडुनी या तुम्ही..
हे
नभा कोसळ आज.
आज
होऊ दे च मनाची आस पुरी
खळखळून
वाहु दे जलधारा
ओला
होऊ दे कोरडा आसमंत सारा
ये!,
ये नभा!, ये तु!, येच तु!!
अन्
मिसळू दे अश्रुत पाणी!!
